Naukowcy odkryli, że fragmenty bakterii bytujących w naszych jelitach mogą mieć wpływ na to, kiedy czujemy senność. Badacze z Uniwersytetu Stanowego w Waszyngtonie zauważyli, że drobne cząstki pochodzące ze ścian komórek bakteryjnych – zbudowane z substancji zwanej peptydoglikanem – mogą wędrować z układu pokarmowego do mózgu i tam wpływać na proces snu.
Eksperymenty na myszach pokazały, że poziom peptydoglikanu w mózgu zmienia się w ciągu doby i jest najniższy rano. Kiedy zwierzęta pozbawiano snu, proporcje tej substancji w różnych częściach mózgu ulegały zaburzeniu, podobnie jak aktywność genów z nią związanych. Oznacza to, że związki produkowane przez bakterie jelitowe mogą nie tylko wpływać na sen, ale również same podlegać jego rytmowi.
Badacze sugerują, że sen może być efektem współpracy między naszym organizmem a mikrobiomem, czyli wspólnotą mikroorganizmów zamieszkujących ciało. To podejście określają mianem „warunku holobionta” – idei, według której o naszym cyklu snu i czuwania decydują zarówno sygnały z mózgu, jak i z jelit. Według prof. Jamesa Kruegera bakterie mają o wiele dłuższą historię ewolucyjną niż ludzie, a sam sen mógł wyewoluować właśnie z ich dawnych rytmów aktywności.
Nowe odkrycie wzmacnia rosnące przekonanie, że mikroorganizmy w naszym ciele są nie tylko źródłem chorób, lecz także strażnikami zdrowia. Coraz więcej badań wskazuje, że mikroflora jelitowa może mieć wpływ na bezsenność, depresję i choroby neurodegeneracyjne. Choć mechanizmy tej komunikacji wciąż są badane, jedno staje się jasne – nasz sen może zależeć od mikroskopijnych towarzyszy, z którymi żyjemy w symbiozie od milionów lat.
Źródło: Washington State University, Frontiers in Neuroscience
Ilustracja została przygotowana z użyciem AI na bazie oryginalnego zdjęcia w celu zachowania spójności wizualnej.
Pełna treść źródłowa: Science Alert
