W ostatnich badaniach z maja 2023 roku ujawniono zaskakujące fakty dotyczące Księżyca. Wewnętrzne jądro Księżyca nie jest płynne, jak wcześniej przypuszczano, ale stałe, o gęstości zbliżonej do żelaza. To odkrycie może pomóc w zrozumieniu historii Księżyca oraz Układu Słonecznego.

Badacze z Francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych prowadzeni przez astronoma Arthura Briauda przeprowadzili badania, które podważają ewolucję pola magnetycznego Księżyca. Odkrycie wewnętrznego jądra Księżyca wspiera też koncepcję globalnej przemiany płaszcza księżycowego.

Dane sejsmiczne zebrane podczas misji Apollo nie były wystarczająco dokładne, aby jednoznacznie określić stan jądra. Istnienie stałego jądra i całkowicie płynnego jądra pasowały równie dobrze do tych danych.

Badacze wykorzystali dane z różnych misji kosmicznych i eksperymentów z laserami do pomiaru odległości między Ziemią a Księżycem, a następnie opracowali modele różnych rodzajów jądra.

Ich wyniki potwierdzają aktywną przemianę płaszcza księżycowego oraz wskazują na istnienie jądra podobnego do jądra Ziemi – z zewnętrzną warstwą płynną i stałym jądrem wewnętrznym. Skład wewnętrznego jądra jest bardzo zbliżony do gęstości żelaza.

Wcześniejsze badania z 2011 roku również sugerowały istnienie stałego jądra wewnętrznego Księżyca, co stanowi dodatkowe potwierdzenie wyników Briauda i jego zespołu.

To odkrycie ma także znaczenie dla zrozumienia ewolucji Księżyca i jego magnetycznego pola, które słabło przez ostatnie 3,2 miliarda lat.

W świetle planów dotyczących powrotu na Księżyc, te odkrycia mogą mieć istotne znaczenie dla przyszłych misji i badań sejsmicznych na Księżycu.

Źródło: Science Alert 

Zdjęcie: Géoazur/Nicolas Sarter