W 2024 roku astronomowie odkryli planetoidę bliską Ziemi (NEA) o nazwie 2024 YR4, która obiega Słońce co cztery lata i okresowo przecina orbitę naszej planety. Z tego powodu uznano ją za potencjalnie niebezpieczny obiekt (PHO), co oznacza, że w przyszłości może stanowić zagrożenie dla Ziemi. Najnowsze obliczenia trajektorii wykluczyły możliwość kolizji w 2032 roku, jednak dalsze bliskie przeloty w kolejnych dekadach są nadal możliwe.
Naukowcy rozważają możliwość przeprowadzenia misji badawczej do 2024 YR4. Takie przedsięwzięcie mogłoby dostarczyć cennych informacji o wczesnym Układzie Słonecznym. Adam Hibberd i Marshall Eubanks przeanalizowali różne koncepcje misji do tej planetoidy. Ich badania sugerują, że pierwszy bliski przelot sondy mógłby nastąpić już w 2028 roku, z możliwością pobrania próbek skał i pyłu, podobnie jak w misjach Hayabusa i OSIRIS-REx.
Asteroida została odkryta 27 grudnia 2024 roku w ramach systemu ATLAS, który wykrywa obiekty mogące uderzyć w Ziemię. Wstępne obliczenia sugerowały, że miała 1% szans na kolizję 22 grudnia 2032 roku. Późniejsze precyzyjne pomiary obniżyły to prawdopodobieństwo do zera. Warto jednak dokładniej zbadać ten obiekt, aby lepiej zrozumieć jego pochodzenie. Zdaniem Eubanksa, 2024 YR4 może być fragmentem większej asteroidy wyrzuconym z orbity w okolicach 4,18 jednostek astronomicznych od Słońca.
Dotychczasowe misje do asteroid dostarczyły wielu fascynujących odkryć. Japońska misja Hayabusa zebrała próbki z asteroidy Itokawa, a Hayabusa2 z Ryugu. NASA wysłała OSIRIS-REx, który w 2023 roku dostarczył na Ziemię fragmenty asteroidy Bennu. Analizy tych próbek wykazały obecność wody, minerałów i nawet aminokwasów, sugerując, że asteroidy mogły dostarczyć na Ziemię składniki niezbędne do powstania życia.
Jednak misja do 2024 YR4 nie tylko poszerzyłaby naszą wiedzę naukową, ale także pomogłaby w opracowaniu strategii obrony planetarnej. Asteroida wciąż może zderzyć się z Księżycem w 2032 roku, a w dalszej przyszłości również z Ziemią. Lepsze poznanie tego obiektu pomoże w opracowaniu skutecznych metod jego monitorowania i ewentualnego przeciwdziałania zagrożeniu.
Hibberd i Eubanks w swojej analizie zastosowali oprogramowanie OITS (Optimum Interplanetary Trajectory Software), które umożliwia optymalizację trajektorii lotów międzyplanetarnych. Rozważane są różne technologie, w tym wykorzystanie małych satelitów (np. CubeSats), które mogłyby zostać wysłane na YR4 jako część większej misji, np. w ramach startów CLPS lub Artemis w 2028 roku.
Badania asteroid nabierają tempa, a przyszłe misje mogą objąć nie tylko obiekty bliskie Ziemi, ale także planetoidy z pasa głównego i dalszych rejonów Układu Słonecznego. Eksploracja takich ciał pozwoli lepiej zrozumieć zarówno ewolucję naszego systemu planetarnego, jak i innych układów gwiazdowych.
Źródło: Universe Today
