Czy zastanawiałeś się kiedyś, dlaczego czasami wokół Księżyca pojawia się tajemnicze, świetliste halo? To zjawisko, znane jako halo księżycowe, jest efektem optycznym spowodowanym przez cienkie, wysokie chmury zwane cirrusami, które składają się z małych kryształków lodu.

Kiedy światło księżycowe przechodzi przez te mikroskopijne kryształki lodu, ulega zjawisku znanemu jako refrakcja, czyli załamanie. Każdy kryształek działa jak mała soczewka, rozpraszając światło i tworząc wokół Księżyca koło o promieniu około 22 stopni. Efekt ten jest szczególnie widoczny, gdy Księżyc jest wysoko na niebie i kiedy cirrusy są obecne, ale nie zasłaniają całkowicie jego światła.

Halo księżycowe bywa często mylone z zorzą, jednak jest to zjawisko zupełnie inne. Halo jest wynikiem załamania światła w atmosferze Ziemi, podczas gdy zorza powstaje w wyniku kolizji cząsteczek atmosferycznych z naładowanymi cząstkami wiatru słonecznego.

Oprócz swojego naukowego wyjaśnienia, halo księżycowe od dawna budziło ludzką ciekawość i było obiektem wielu wierzeń oraz przesądów. Niektóre kultury łączyły pojawienie się halo z nadchodzącymi zmianami pogodowymi, co ma pewne uzasadnienie, ponieważ cirrusy często pojawiają się na przedzie nadciągających frontów atmosferycznych.

Dzisiejsza nauka, wykorzystując zaawansowane techniki obserwacyjne i modelowanie komputerowe, pozwala nam lepiej zrozumieć to piękne zjawisko i jego znaczenie w kontekście meteorologii oraz astronomii. Halo księżycowe to kolejny przykład, jak naturalne piękno wszechświata może być uchwycone i wyjaśnione przez naukę.

Źródło: Live Science