Księżyc zawsze intrygował naukowców swoją niezwykłością, a teraz mogliśmy poznać jeden z powodów tego zjawiska. Nowe dowody wskazują, że manto Księżyca przeszło dramatyczną metamorfozę, obracając się do góry nogami w młodości naszego naturalnego satelity. To, co było na powierzchni, zatonęło, a to, co ukryte, wyszło na światło dzienne. Ta teoria, wspierana przez najnowsze badania naukowe, rzuca nowe światło na zrozumienie historii i składu Księżyca.

Badacze z University of Arizona, prowadzeni przez Weiganga Lianga i Adriena Broqueta, wykorzystali mapę grawitacyjną Księżyca do potwierdzenia modelu przewrotu jego manto. Symulacje pokazały, że anomalie grawitacyjne na bliższej stronie Księżyca są zgodne z obecnością gęstych minerałów, zachowanych od wczesnych dni Księżyca. Odkrycie to potwierdza, że około 4.22 miliarda lat temu, krótko po powstaniu Księżyca z fragmentu Ziemi, doszło do tego niespotykanego zjawiska.

Niezwykłość powierzchni Księżyca, szczególnie bogata w metale KREEP, wskazuje na geodynamiczne procesy, które miały miejsce niedługo po jego formowaniu. Gdy Księżyc był jeszcze gorący, jego powierzchnia pokryta była oceanem magmy, który stopniowo krystalizował, tworząc skorupę i manto. W tym scenariuszu, gęste minerały, takie jak ilmenit, mogły przemieścić się w kierunku jądra Księżyca, co miało kluczowe znaczenie dla kształtowania się jego obecnej struktury.

Modele naukowców, wraz z danymi zebranymi przez orbitery GRAIL NASA, tworzą wyraźny obraz zjawiska przewrotu manto Księżyca, które miało miejsce ponad 4 miliardy lat temu. Ta wiedza otwiera nowy rozdział w zrozumieniu historii Księżyca i jego wewnętrznej dynamiki, potwierdzając, że pole grawitacyjne Księżyca zachowało krytyczne zapisy tego definiującego wydarzenia w jego wczesnej historii.

Źródło: Science Alert