Mars od dawna fascynuje ludzi jako potencjalne miejsce dla istnienia obcych form życia. Dotychczasowe obrazy z licznych misji kosmicznych pokazywały jednak pustynny krajobraz, co zmniejszało nasze nadzieje na znalezienie tam życia. Ostatnie odkrycia dotyczące marsjańskiego regolitu, czyli wierzchniej warstwy pyłu na powierzchni Marsa, przynoszą jednak nowe, ciekawe informacje. Okazało się, że jest on pełen soli nadchloranowych, które są toksyczne dla większości ziemskich organizmów. Nowe badania sugerują jednak, że niektóre ekstremofile – białka enzymatyczne i RNA – mogą przetrwać w takim środowisku.

Mars, czwarta planeta od Słońca, ma solidną powierzchnię i charakterystyczną czerwoną barwę, wynikającą z dużej zawartości tlenku żelaza, czyli rdzy. Jest o połowę mniejszy od Ziemi, ale posiada podobne cechy powierzchniowe, takie jak wygasłe wulkany i lodowe czapy polarne.

Wczesne obserwacje Marsa sugerowały istnienie rozległego systemu irygacyjnego, który transportowałby wodę z biegunów ku równikowi. Te teorie okazały się jednak iluzją optyczną, a polarne czapy są głównie złożone z lodu z dwutlenku węgla. Pomimo to, odkrycia ciekłej wody na powierzchni Marsa i chemikaliów sugerujących procesy biologiczne w meteorytach wciąż podtrzymują debatę o możliwości istnienia życia na tej planecie.

W miarę jak rozszerzamy naszą wiedzę o ekstremalnych formach życia na Ziemi, rośnie nasza zdolność do poszukiwania życia poza nią. Misje na Marsa dostarczyły dowodów na obecność soli nadchloranowej, która może tworzyć słone roztwory, łącząc się z wodą w atmosferze. NASA, kierując się strategią „śledzenia wody”, bada te obszary, gdzie istnieje możliwość występowania wody w różnych stanach.

Naukowcy z College of Biological Sciences, pod przewodnictwem profesora Aarona Engelharta, opublikowali w czasopiśmie Nature Communication wyniki badań, które pokazują, jak środowisko geochemiczne Marsa mogło wspierać życie w przeszłości lub nawet teraz. Badali oni dwa rodzaje RNA i enzymów kluczowych dla życia na Ziemi. Okazało się, że RNA dobrze funkcjonuje w roztworach nadchloranów, podczas gdy enzymy radzą sobie gorzej. Jednak białka przystosowane do ekstremalnych środowisk na Ziemi wykazywały dobrą tolerancję na słone roztwory marsjańskie.

To ekscytujący zwrot w poszukiwaniach życia na Marsie. Gdy zaczynaliśmy tracić nadzieję na znalezienie tam śladów życia, wyniki badań pokazały, że RNA może przetrwać w słonych warunkach marsjańskich. Ta tolerancja na ekstremalne warunki otwiera nowe perspektywy w naszych poszukiwaniach życia na Czerwonej Planecie.

Źródło: Universe Today