W okolicach szczytu góry Ararat w dzisiejszej Turcji, archeolodzy przeszukują skalisty teren w poszukiwaniu jakichkolwiek śladów biblijnej Arki Noego. Grupa badaczy z trzech uniwersytetów: Politechniki Stambulskiej, Uniwersytetu Andrew i Uniwersytetu Agri Ibrahim Cecen, utworzyła zespół badawczy pod nazwą „Zespół Badań nad Górą Ararat i Arką Noego”. Ich prace oparte są na teorii, że mogą być to ruiny Arki Noego.

Po zebraniu próbek ziemi i skał oraz przeprowadzeniu analiz w Politechnice Stambulskiej, naukowcy stwierdzili, że w rejonie tym mogła istnieć aktywność ludzka w okresie między 5500 a 3000 rokiem p.n.e. Dr Faruk Kaya, profesor i wiceprezes AICU, podkreślił w rozmowie z turecką gazetą Hurriyet, że wyniki te nie są wystarczające, by potwierdzić istnienie Arki Noego. Jednakże wskazują na obecność ludzi w tym regionie w czasach, które niektórzy uważają za okres istnienia Arki, czyli w epoce chalkolitu.

Historia Arki Noego jest wspólna dla trzech religii księgi: judaizmu, chrześcijaństwa i islamu. Według Księgi Rodzaju, Bóg polecił Noemu i jego rodzinie zbudować łódź, by uniknąć nadchodzącego potopu. Z tekstu wynika, że pary zwierząt weszły na pokład łodzi, aby po potopie mogły repopulować ziemię. Historia ta pojawia się również w Koranie.

Poszukiwania Arki Noego rozpoczęły się już w starożytności w górach Ararat, ponieważ tekst Genesis wskazywał, że to właśnie tam arkę osadziło. Od Józefa Flawiusza po Sir Waltera Raleigha aż do współczesnych badaczy, wielu próbowało odgadnąć, gdzie mogła się znajdować.

Obecnie grupa archeologów z ITU, AICU i Uniwersytetu Andrew pracuje na miejscu zwanym Durupınar w mieście Doğubayazıt w Turcji. Miejsce to jest przedmiotem sporów. Wielu archeologów nie wierzy, że dotąd znaleziono fizyczne dowody na istnienie arki, zgodnie z informacjami podanymi przez Live Science. Geolog Lorence Gene Collins opublikował artykuł, w którym stwierdza, że obszar ten jest formacją skalną, a nie dowodem na istnienie arki.

Badacze z ITU, AICU i Uniwersytetu Andrew są wśród tych, którzy postulują, że miejsce Durupınar może być lokalizacją ruin arki. Jednym z głównych argumentów są wymiary – wymiary arki podane w Biblii, trzysta łokci długości na pięćdziesiąt łokci szerokości i trzydzieści łokci wysokości, korelują z wymiarami formacji, zgodnie z informacjami podanymi przez The New York Post.

Źródło: Yahoo News