Skip to main content

Uran, siódma planeta Układu Słonecznego, od dawna fascynuje badaczy swoją nietypowością. Jego oś obrotu jest nachylona pod kątem 98 stopni, co sprawia, że wydaje się „leżeć na boku”, a jego orbita jest retrogradacyjna – obraca się w przeciwnym kierunku niż większość planet. Co więcej, górna atmosfera Urana, zwana termokoroną, również zaskakuje naukowców. Osiąga temperaturę ponad 500°C i sięga aż 50 000 km ponad powierzchnię. Jednak od czasu pomiarów sondy Voyager 2 w 1986 roku, temperatura tej warstwy spadła o połowę, co czyni Urana jedyną planetą w Układzie Słonecznym z tak dramatyczną zmianą.

Badacze od lat zastanawiali się nad przyczyną ochładzania termokorony. Wykluczono zarówno efekty sezonowe, jak i zmienność energii słonecznej w 11-letnim cyklu. Teraz nowe badania, opublikowane w Geophysical Review Letters, dostarczają odpowiedzi. Zespół kierowany przez dr. Adama Mastersa z Imperial College w Londynie ustalił, że za zmniejszenie temperatury odpowiada malejące ciśnienie wiatru słonecznego.

Wiatr słoneczny to strumień naładowanych cząstek, takich jak elektrony i protony, emitowany przez Słońce. Działa on jak „napęd” dla energii termokorony Urana. W miarę jak ciśnienie tego wiatru maleje, magnetosfera Urana – pole magnetyczne otaczające planetę – rozszerza się, ograniczając ilość energii docierającej do górnej atmosfery. To właśnie ten proces powoduje długotrwałe ochładzanie. Co ciekawe, u innych planet, takich jak Ziemia, temperaturę termokorony kontrolują fotony słoneczne, ale w przypadku Urana kluczową rolę odgrywa interakcja z wiatrem słonecznym.

Odkrycie to ma znaczenie nie tylko dla zrozumienia Urana, ale również dla badań egzoplanet. Podobne mechanizmy mogą działać na planetach orbitujących wokół odległych gwiazd. Na przykład, planety o dużych magnetosferach mogą doświadczać dominującego wpływu wiatru gwiazdowego, co może kształtować ich atmosfery i aurory. To z kolei dostarcza nowych wskazówek w poszukiwaniach planet zdolnych do podtrzymania życia.

Te wyniki są także istotne w kontekście planowanej misji Uranus Orbiter and Probe (UOP), której celem jest dogłębne zbadanie atmosfery Urana. Misja, zaproponowana w ramach Dekady Nauk Planetarnych 2023–2032, mogłaby dostarczyć jeszcze więcej danych na temat niezwykłej interakcji między wiatrem słonecznym a atmosferą tej tajemniczej planety.

Zrozumienie, dlaczego Uran się ochładza, to kolejny krok w zgłębianiu złożonej dynamiki planet Układu Słonecznego. Jednocześnie pokazuje, jak dalekosiężne są implikacje tego typu badań, które mogą zmienić sposób, w jaki postrzegamy procesy zachodzące w kosmosie. Uran, choć odległy i tajemniczy, nadal kryje sekrety, które mogą zmienić naszą wiedzę o wszechświecie.

Źródło: Universe Today