Najnowsze badania wskazują, że Księżyc był geologicznie aktywny znacznie później, niż wcześniej sądzono. Zespół naukowców odkrył ślady aktywności geologicznej na jego niewidocznej stronie, która mogła występować jeszcze 14 milionów lat temu. Choć na pierwszy rzut oka może się to wydawać długim okresem, w skali geologicznej Księżyca, który liczy sobie 4,5 miliarda lat, jest to zaledwie chwila.

We wczesnym okresie swojego istnienia Księżyc posiadał ocean magmy, który stopniowo się ochładzał, a wulkaniczna aktywność wygasała. Naukowcy sądzili, że większość ruchów geologicznych na Księżycu zakończyła się około 3 miliardy lat temu. Nowe odkrycia sugerują jednak, że niektóre struktury tektoniczne mogły być aktywne jeszcze w ciągu ostatniego miliarda lat, a nawet wciąż mogą się poruszać.

Badacze z Uniwersytetu Maryland zastosowali zaawansowane techniki mapowania i modelowania, dzięki którym udało się zidentyfikować 266 nieznanych wcześniej małych grzbietów na niewidocznej stronie Księżyca. Znajdują się one w pobliżu i w obrębie księżycowych mórz, czyli rozległych, ciemnych obszarów bazaltowych powstałych w wyniku erupcji wulkanicznych. Do tej pory zakładano, że aktywność geologiczna na tej stronie Księżyca zakończyła się wcześniej niż po jego widocznej stronie, jednak nowe badania podważają tę hipotezę.

Najbardziej intrygujące jest odkrycie, że niektóre z tych grzbietów przecięły stosunkowo młode kratery uderzeniowe, w tym najnowszy powstały około 14 milionów lat temu. W naukach planetarnych obowiązuje zasada, że im więcej kraterów znajduje się na danej powierzchni, tym jest ona starsza. Ponieważ nowe grzbiety przecinają te kratery, oznacza to, że musiały powstać później niż same uderzenia meteorytów.

Szacunki naukowców wskazują, że struktury te mogły powstawać w ciągu ostatnich 160 milionów lat, co potwierdza tezę o długotrwałej aktywności geologicznej Księżyca. Może to być związane z jego globalnym kurczeniem się w wyniku dalszego ochładzania. Księżyc wciąż się kurczy, a jego powierzchnia może być bardziej dynamiczna, niż do tej pory sądzono.

Odkrycie to może wywołać burzliwą debatę wśród naukowców, jednak biorąc pod uwagę ślady globalnej kontrakcji Księżyca, warto rozważyć, czy jego skorupa rzeczywiście jest tak sztywna i martwa, jak dotychczas uważano.

Źródło: Science Alert