W najnowszym rozdziale „Zagadki księżycowych wirów” planetolodzy przedstawili nową teorię wyjaśniającą te dziwne oznaczenia na powierzchni Księżyca. Teoria ta odwołuje się do podziemnych magm i niezwykłych anomalii magnetycznych.

Księżycowe wiry to wijące się struktury, które wyglądają znacznie jaśniej niż otaczający krajobraz i rozciągają się na setki kilometrów. Nikt nie jest pewien, dlaczego one istnieją. Badania sugerują, że przyczyną mogą być podziemne lawy, które chłodzą się powoli w polu magnetycznym, tworząc anomalię magnetyczną.

Michael J. Krawczynski, profesor z Uniwersytetu Waszyngtońskiego w St. Louis, oraz jego zespół zaprojektowali eksperymenty mające na celu przetestowanie tej teorii. W swoich badaniach skoncentrowali się na minerale zwanym ilmenit, który jest tytanowym tlenkiem o słabym sygnale magnetycznym, powszechnie występującym na Księżycu. Eksperymenty wykazały, że chłodzące się pod powierzchnią lawy mogą tworzyć magnetyzowalny materiał, co mogłoby wyjaśniać powstawanie księżycowych wirów.

Pomimo że na Księżycu spacerowało ponad tuzin ludzi, nikt nie odwiedził wirów księżycowych ani nie zebrał próbek ich pyłu. Naukowcy muszą więc korzystać z ziemskich analogów skał księżycowych, aby zrozumieć magnetyzm Księżyca. Krawczynski zauważa, że skały na Ziemi łatwo się magnetyzują, ponieważ często zawierają drobinki magnetytu, minerału magnetycznego, który nie występuje na Księżycu.

Badania zespołu Krawczynskiego wykazały, że w warunkach księżycowych możliwe jest tworzenie magnetyzowalnych materiałów przez chłodzące się podziemne magmy bogate w tytan. To sugeruje, że księżycowe wiry mogą być wynikiem takich procesów.

Tajemnicze wzory pyłowe na Księżycu nie są przypadkowe. Zawierają one wskazówki dotyczące procesów, które ukształtowały powierzchnię Księżyca. Jeśli magnetyzm odgrywa rolę w ich powstawaniu, mówi to coś o magnetyzmie Księżyca jako całości.

Badania takie jak te będą przydatne, gdy NASA wyśle przyszłe misje księżycowe na powierzchnię, aby potwierdzić, czy wiry są związane z polem magnetycznym. Program Lunar Vertex, planowany na ten rok, ma na celu zbadanie Reiner Gamma, jednego z bardziej znanych wirów na Księżycu. Ta misja może potwierdzić, czy wiry są związane z polem magnetycznym. Jeśli nie, to istnieje inny mechanizm odpowiedzialny za te struktury.

Źródło: Universe Today