Badacze z różnych części świata podjęli się wyzwania zrozumienia, jak w globalnej przestrzeni Hilberta, charakteryzującej stan kwantowy, mogą istnieć klasyczne podsystemy. Wykorzystując dane z różnych eksperymentów, naukowcy poszukiwali różnych faktoryzacji tej przestrzeni, które pozwoliłyby na obserwację stanów odpornych na splątanie kwantowe – tak zwanych stanów wskaźnikowych.

W ramach badań, naukowcy zastosowali algorytmy, które pomogły odkryć nowe faktoryzacje przy stałych hamiltonianach – fundamentalnych opisach ewolucji systemów kwantowych. Wyniki te mogą radykalnie zmienić nasze rozumienie klasyczności i mechaniki kwantowej, sugerując, że nasze klasyczne intuicje mogą nie być adekwatne na poziomie kwantowym.

Badania te mają dalekosiężne implikacje zarówno dla fundamentów fizyki kwantowej, jak i dla inżynierii kwantowej, gdzie mogą pomóc w charakteryzowaniu przestrzeni wolnych od dekoherencji i innych protokołów unikania błędów. To pionierskie podejście do kwantowego świata otwiera nowe horyzonty w zrozumieniu i manipulacji jego fundamentalnymi zasadami.

Źródło: ARXIV