YBC 7289 to starożytna tablica gliniana pochodząca z okresu od około 1800 do 1600 roku p.n.e., przechowywana w kolekcji Yale Babylonian Collection. Chociaż na pierwszy rzut oka może wydawać się to tylko ćwiczeniem szkolnym wykonanym przez ucznia lub początkującego skrybę, to w rzeczywistości jest to jedna z najważniejszych tablic matematycznych starożytności.

W YBC 7289 znajduje się nie tylko rysunek geometrycznego kwadratu z przecinającymi się przekątnymi, ale także liczbowe przybliżenie wartości √2. To właśnie to przybliżenie stanowi jeden z największych skarbów matematycznych znalezionych w starożytnym świecie. Liczba √2 jest niemożliwa do przedstawienia dokładnie jako ułamek, ale Babilończycy osiągnęli niesamowitą dokładność w jej przybliżeniu.

Odkrycie to prowadzi do pytania: czy Pitagoras, słynny grecki matematyk, był autorem słynnego prawa Pitagorasa, czy może to prawo istniało już wcześniej, być może w starożytnej Babilonii? Istnieją dowody na to, że Babilończycy mieli pewne matematyczne umiejętności i że mogli znać zależność między długościami boków trójkąta prostokątnego, która jest znana jako prawo Pitagorasa.

Choć nie można jednoznacznie przypisać autorstwa prawa Pitagorasa ani starożytnej Babilonii, to odkrycie tablicy YBC 7289 podkreśla znaczenie osiągnięć matematycznych w różnych kulturach i epokach historycznych. Pokazuje także, że matematyka jest uniwersalnym językiem, który jest ważny niezależnie od czasu i miejsca.

Wnioski, jakie można wyciągnąć z porównania YBC 7289 i prawa Pitagorasa, to nie tylko fascynujące zagadnienia matematyczne, ale także dowód na to, że ludzkość od dawna fascynuje się liczbami i ich tajemnicami. Zarówno Babilończycy, jak i Pitagoras, przyczynili się do rozwoju matematyki, pozostawiając niezatarte ślady w historii nauki. Dlatego warto kontynuować badania i odkrywać kolejne tajemnice matematyki, aby lepiej zrozumieć świat, w którym żyjemy.

Źródło: MAA