Naukowcy są na tropie rozwiązania zagadki pochodzenia niektórych kraterów na Księżycu. Nowe badania sugerują, że część z nich mogła powstać w wyniku zderzeń z obiektami międzygwiezdnymi (ISO) – to znaczy asteroidami czy kometami, które podróżują przez Układ Słoneczny, pochodząc z innych systemów gwiezdnych. Rozpoznanie takich kraterów może pomóc nam lepiej zrozumieć dalekie układy planetarne.

W ostatnio opublikowanym artykule badacze twierdzą, że młode, małe kraterów z dużą ilością stopionej skały, zlokalizowane w pobliżu równika księżycowego, mogą być najlepszymi kandydatami na kraterów powstałych w wyniku zderzeń z ISO.

Odkrycia dwóch takich obiektów – 'Oumuamua w 2017 roku i szybkiego komety 2I/Borisov w 2019 roku – zmieniły nasze postrzeganie możliwych pochodzeń ciał w naszym Układzie Słonecznym. Te odkrycia, możliwe dzięki lepszym teleskopom i technikom obserwacyjnym, wskazują na istnienie dużej populacji takich obiektów, które mogą wchodzić w skład naszego systemu z regularnością.

Większość kraterów na powierzchniach ciał niebieskich w naszym Układzie Słonecznym powstała podczas pierwszego intensywnego bombardowania około 4 miliardy lat temu. Selekcjonując młodsze kraterów (<3 mld lat), zwiększa się prawdopodobieństwo ich powiązania z ISO dwudziestokrotnie w porównaniu z losowym doborem.

Wśród tych kraterów kolejnym krokiem jest poszukiwanie tych, które powstały w wyniku uderzeń z dużą prędkością. Są to kraterów o średnicy mniejszej niż 300 m z widocznym stawem z topionego materiału uderzeniowego.

Autorzy badania sugerują, że po odrzuceniu kraterów, które wydają się powstać w wyniku pionowego uderzenia i skupieniu się na tych bliżej równika, prawdopodobieństwo skojarzenia z ISO wzrasta sto razy w porównaniu z losowym wyborem.

Jednakże, badacze zaznaczają, że nie należy oczekiwać, iż duża liczba kraterów księżycowych jest wynikiem uderzeń ISO, ponieważ kraterów powstałych w innych okolicznościach jest znacznie więcej.

Inne studia zauważyły, że uderzenia ISO mogą tworzyć bardzo charakterystyczne kraterów, a kolejne sugerują, że powinniśmy stale monitorować Księżyc pod kątem nowych uderzeń, które mogą pochodzić od ISO. Znalezienie i badanie pozostałości obiektu z innego systemu słonecznego pozwoliłoby nam dowiedzieć się więcej o innych układach gwiezdnych bez konieczności przeprowadzania długich i kosztownych misji międzygwiezdnych.

Źródło: Universe Today