Teleskop Jamesa Webba (JWST) dostarczył zdumiewających obrazów gromady młodych gwiazd NGC 602, położonej w Małym Obłoku Magellana (SMC). NGC 602, mająca zaledwie 2-3 miliony lat, otoczona jest barwną mgławicą gazu i pyłu, gdzie nadal zachodzi intensywne formowanie się gwiazd. Ta gromada wyróżnia się niską gęstością i metalicznością – właściwościami, które wpływają na procesy powstawania gwiazd.
Jednym z najbardziej fascynujących odkryć JWST w tej gromadzie jest wykrycie populacji brązowych karłów – subgwiazdowych obiektów o masie większej niż planety, ale niewystarczającej do rozpoczęcia procesów fuzji jądrowej, które pozwoliłyby im stać się pełnoprawnymi gwiazdami. Nowe badania, opublikowane w The Astrophysical Journal, stanowią pierwsze potwierdzenie istnienia brązowych karłów poza naszą galaktyką. Odkrycie to, jak twierdzą naukowcy, było możliwe dzięki niezwykłej czułości i rozdzielczości JWST, które umożliwiają detekcję tak małych obiektów na tak ogromne odległości.
Brązowe karły są trudne do zidentyfikowania z powodu ich niskiej jasności i małej masy. W badaniach JWST zidentyfikowano 64 kandydatów na brązowe karły w gromadzie NGC 602, o masach wynoszących od 50 do 84 mas Jowisza. Odkrycie tych obiektów w środowisku o niskiej metaliczności, takim jak SMC, otwiera nowe możliwości zrozumienia procesu formowania gwiazd i brązowych karłów w odmiennych warunkach kosmicznych.
Odkrycia JWST dają naukowcom możliwość szczegółowego zbadania początkowej funkcji masy gwiazd (IMF) w środowiskach o niskiej metaliczności. Ponieważ brązowe karły współistnieją z młodymi gwiazdami w NGC 602, wyniki sugerują, że te obiekty formują się w podobny sposób jak ich masywniejsze odpowiedniki – z fragmentacji i zapadania się gigantycznych obłoków molekularnych.
To odkrycie jest dopiero pierwszym krokiem na drodze do głębszego zrozumienia procesu powstawania brązowych karłów. Kolejne badania planowane przez zespół naukowców pozwolą na jeszcze dokładniejsze badanie subgwiazdowej funkcji masy, co może dostarczyć odpowiedzi na pytanie, czy brązowe karły formują się jak gwiazdy, czy jak planety – poprzez fragmentację dysków protoplanetarnych.
