Nowe badania wskazują, że Księżyc może być bogatszy w wodę, niż wcześniej sądzono. Analiza map mineralogicznych pokazuje, że woda i hydroksyl (związek wodoru i tlenu) znajdują się na wszystkich szerokościach geograficznych Księżyca, nawet tam, gdzie Słońce świeci najintensywniej. Odkrycie to ma ogromne znaczenie zarówno dla zrozumienia geologii Księżyca, jak i dla przyszłych załogowych misji.
Według naukowców z Planetary Science Institute, którzy pracowali nad tym projektem, woda może być dostępna nawet w pobliżu równika Księżyca, co wcześniej uważano za mało prawdopodobne. Do tej pory sądzono, że wodę można znaleźć jedynie w kraterach na biegunach, gdzie panuje wieczny cień, a temperatura pozwala na tworzenie się lodu.
Wbrew wrażeniu, że Księżyc jest suchy i jałowy, liczne badania wskazują, że ukrywa on znaczne ilości wody. Zespół badaczy pod kierunkiem Rogera Clarka przeanalizował dane z instrumentu Moon Mineralogy Mapper, który działał na pokładzie sondy Chandrayaan-1 w latach 2008-2009. Ich badania wykazały, że woda i hydroksyl są rozproszone po całym Księżycu, choć ich stężenie jest mniejsze na obszarach zwanych „morza księżycowe” (lunar mares).
Woda na Księżycu nie jest jednak trwała – z czasem zostaje zniszczona przez promieniowanie słoneczne, ale proces ten pozostawia hydroksyl, który może być produkowany także przez wiatr słoneczny. Odkrycie to otwiera przed przyszłymi misjami nowe możliwości pozyskiwania wody. Dzięki przetwarzaniu bogatych w hydroksyl minerałów, astronauci mogą znaleźć sposób na pozyskanie wody, co może znacząco ułatwić długoterminowe misje na Księżycu.
Źródło: Science Alert
