Najnowsze obserwacje wykonane przez Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) na skalach przestrzennych od 160 do 25 000 jednostek astronomicznych (au) dostarczyły fascynujących informacji na temat systemu FU Orionis, rzucając nowe światło na procesy formowania gwiazd. FU Orionis jest prototypowym systemem gwiazdowym, który zyskał szczególną uwagę dzięki dramatycznemu wzrostowi jasności obserwowanemu w latach 30. XX wieku. Te gwałtowne wybuchy, znane jako zjawiska FU Ori, są kluczowe dla zrozumienia wczesnych etapów ewolucji gwiazd.

Przez ostatnie lata zespół międzynarodowych naukowców wykorzystał ALMA do szczegółowego badania struktur wokół FU Orionis. Zastosowanie interferometrii submilimetrowej pozwoliło na obserwacje z niespotykaną dotąd dokładnością, ujawniając złożone procesy zachodzące w tym obszarze. Dane z ALMA wykazały, że strumienie akrecyjne w systemie FU Orionis są znacznie bardziej złożone, niż przypuszczano. Struktury te, rozciągające się na tysiące au, są nie tylko kanałami transportu materii, ale mogą również wpływać na stabilność i ewolucję dysków akrecyjnych.

Za pomocą zaawansowanych modeli kinematycznych zidentyfikowano i przeanalizowano ruch materii w strumieniach akrecyjnych. Okazało się, że strumienie te mogą dostarczać materiał z zewnętrznych części dysku do jego wewnętrznych regionów, gdzie zachodzi intensywna akrecja. Ten proces nie tylko kształtuje dyski, ale również może prowadzić do niestabilności, co potencjalnie wywołuje kolejne wybuchy.

Odkrycia te rzucają nowe światło na mechanizmy formowania gwiazd i są kluczowe dla dalszych badań nad ewolucją protogwiazd. Możliwość obserwacji strumieni akrecyjnych i ich wpływu na młode gwiazdy otwiera nowe perspektywy dla teorii gwiazdotwórczych, a także podkreśla znaczenie zjawisk dynamicznych w procesach kosmicznych. Najnowsze obserwacje ALMA systemu FU Orionis dostarczają cennych danych na temat roli strumieni akrecyjnych w formowaniu gwiazd. Przyszłe badania będą kontynuowane w celu lepszego zrozumienia, jak te procesy wpływają na różne fazy życia gwiazd, od młodych obiektów klasy I po bardziej rozwinięte gwiazdy klasy II.

Źródło: The Astrophysical Journal