Skip to main content

Tuż poza naszą galaktyką, Drogą Mleczną, w odległości około 210 000 lat świetlnych od Ziemi, znajduje się karłowata galaktyka znana jako Mały Obłok Magellana (SMC). SMC, o średnicy około 18 900 lat świetlnych i zawierająca około 3 miliardów gwiazd, krąży wokół Drogi Mlecznej jako satelita razem z Dużym Obłokiem Magellana (LMC). Naukowcy interesują się tymi satelitami, ponieważ mogą one dostarczyć cennych informacji o formowaniu się gwiazd i procesach, w których galaktyki ewoluują przez zderzenia i łączenia się – coś, co w przyszłości spotka również naszą galaktykę z tymi obiektami.

Jednym z najbardziej fascynujących obiektów w SMC jest spektakularna gromada gwiazd znana jako NGC 346, położona blisko centrum najjaśniejszego regionu formowania się gwiazd w tej galaktyce, w bogatej w wodór mgławicy oznaczonej jako N66. Wczoraj NASA opublikowała nowe zdjęcie tej gromady, wykonane przez Hubble’a – teleskop kosmiczny, który dostarcza nam unikalnych i zapierających dech w piersiach widoków na ten obiekt. Te obrazy były możliwe dzięki ostrej rozdzielczości Hubble’a i jego wyjątkowej zdolności do dokonywania czułych obserwacji w ultrafiolecie.

Interakcja między dziesiątkami gorących, młodych, niebieskich gwiazd a otaczającym je pyłem i gazem sprawia, że region ten jest jednym z najbardziej dynamicznych i szczegółowo obserwowanych obszarów formowania się gwiazd. Chociaż NGC 346 była obserwowana wcześniej przez Hubble’a, a także niedawno przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, najnowsze zdjęcie łączy dane w ultrafiolecie i częściowo w świetle widzialnym z zaawansowanej kamery Hubble’a ACS oraz szerokokątnej kamery WFC3.

Celem tych obserwacji jest lepsze zrozumienie procesu formowania się gwiazd i jego wpływu na ośrodek międzygwiazdowy w galaktykach o niskiej zawartości metali, takich jak SMC. Warunki te są uważane za podobne do tych, które istniały we wczesnym Wszechświecie, kiedy było bardzo mało ciężkich pierwiastków. Nie powstały one aż do momentu, gdy pierwsze gwiazdy i galaktyki pojawiły się około 100 milionów do miliarda lat po Wielkim Wybuchu, a cięższe pierwiastki zaczęły formować się i rozprzestrzeniać w przestrzeni po tym, jak te gwiazdy zakończyły swoje krótkie życie eksplozjami supernowych.

Po ponad trzech dekadach pracy Teleskop Kosmiczny Hubble nadal spełnia swoje pierwotne zadanie: pomagając naukowcom badać początki i ewolucję Wszechświata!

Źródło: Universe Today

Zdjęcie: NASA/ESA/STScI/ Gladys Kober