Badacze z Uniwersytetu Tongji w Chinach odkryli, że mieszając roztwór koloidalny z nanopartycułami, zamiast równomiernie rozprzestrzeniać się, cząsteczki koncentrują się w określonym obszarze. To zjawisko, znane jako paradoks liści herbaty Einsteina, może mieć zastosowanie w tworzeniu aerożeli dla celów technologicznych.

Paradoks liści herbaty Einsteina opisuje sytuację, gdzie liście herbaty w dobrze wymieszanej filiżance gromadzą się w centralnej, dołkowatej części, zamiast rozprzestrzeniać równomiernie. Badacze z Uniwersytetu Tongji, prowadzeni przez Ai Du, symulowali ruch złotych nanopartycuł w wodzie i odkryli, że szybkość ich ruchu odpowiada prędkości przepływu cieczy.

Du natrafił na ten efekt przypadkowo, podczas przygotowywania herbaty. W celu łatwiejszego oczyszczenia kubka, Du obracał mieszankę herbaty i wody, co pozwoliło na szybkie usunięcie liści.

Zainspirowani tym odkryciem, badacze zastosowali paradoks do przyspieszenia procesu tworzenia aerożeli złota. Tradycyjna metoda wymagała prawie tygodnia na osadzenie nanocząsteczek, ale dzięki mieszaniu rozwiązanie żelowało się w zaledwie 20 minut.

Odkrycie to może znaleźć zastosowanie w tworzeniu różnych rodzajów aerożeli metalowych i tlenkowych, a także w zbieraniu cząsteczek lub molekuł z rozcieńczonych roztworów, co może mieć znaczenie w naukach przyrodniczych i inżynierii środowiska.

Źródło: Byte.eco