W ostatnich badaniach naukowych potwierdzono, że wiekowe sztuki walki, takie jak tai chi, mają liczne korzyści zdrowotne, w tym poprawę równowagi, redukcję stresu oraz profilaktykę chorób serca. Jednak to nie wszystko. Ostatnio opublikowane badania po raz pierwszy dowodzą, że regularne uprawianie tai chi może długoterminowo zmniejszać nasilenie objawów choroby Parkinsona.
W ramach badania naukowcy zwerbowali pacjentów cierpiących na sporadyczną postać choroby Parkinsona, czyli tę, która nie jest dziedziczona. Skupili się na tej grupie pacjentów, aby ocenić, jak tai chi wpływa wyłącznie na objawy tej choroby, wykluczając osoby z innymi schorzeniami neurodegeneracyjnymi, które mogłyby utrudnić uczestnictwo w zajęciach z tai chi.
Uczestnicy badania zostali podzieleni na dwie grupy: kontrolną, składającą się z 187 osób, które nie ćwiczyły, oraz grupę 143 osób, które regularnie uczestniczyły w zajęciach tai chi. Średnia wieku uczestników wynosiła 66 lat, a liczba mężczyzn i kobiet była zbliżona. Wszyscy uczestnicy znajdowali się we wczesnym stadium choroby Parkinsona i mieli diagnozę średnio od czterech lat. Dlatego jakakolwiek zmiana w objawach między dwiema grupami mogła być przypisana wpływowi tai chi.
Osoby z grupy ćwiczącej tai chi uczestniczyły w pięciu zajęciach w okresie badania, które rozpoczęło się w 2016 roku i zakończyło w 2018 roku. Ponadto instruowano ich, aby ćwiczyć dwa razy w tygodniu przez godzinę. Wszyscy uczestnicy byli monitorowani przez okres trzech lat, od 2019 do 2021 roku, aby śledzić rozwój swoich objawów.
Wyniki badania wykazały, że uczestnicy grupy tai chi mieli lepszą funkcję motoryczną na zakończenie badania. Natomiast grupa kontrolna doświadczyła szybszego spadku swojej funkcji motorycznej, w tym zdolności chodu i równowagi. Grupa kontrolna także średnio przyjmowała więcej leków przeciwparkinsonowskich w celu zarządzania objawami w trakcie badania, w porównaniu do grupy tai chi. Można to tłumaczyć albo tym, że choroba była bardziej zaawansowana i postępowała szybciej w grupie kontrolnej, albo że tai chi miało działanie ochronne na rozwój choroby.
Pozytywne efekty tai chi były również widoczne w objawach pozamotorycznych, a grupa ćwicząca tai chi zgłosiła lepszą jakość życia, poprawę snu, a także korzyści dla pamięci i myślenia.
Aktualne leki stosowane w leczeniu choroby Parkinsona nie opóźniają postępu choroby ani nie zapobiegają jej nasileniu, dlatego dostępna i skuteczna terapia uzupełniająca, takie jak tai chi, może być korzystna dla pacjentów.
Jednakże, mimo obiecujących wyników, badanie miało kilka ograniczeń. Po pierwsze, grupy nie były dobrane losowo, co jest standardem w badaniach klinicznych, aby uniknąć wprowadzenia błędu. Uczestnicy mogli zostać przydzieleni do danej grupy z powodu motywacji do ćwiczeń lub innych czynników stylu życia. Autorzy badania sugerują, że przyszłe badania powinny wykorzystywać losowanie w celu uniknięcia wprowadzenia błędu.
Inne badania już wcześniej sugerowały korzyści wynikające z uprawiania tai chi przez osoby z chorobą Parkinsona, jednakże te korzyści były widoczne tylko w krótkim okresie, około sześciu miesięcy. To badanie jest pierwsze, które pokazuje długoterminowe korzyści.
Inne rodzaje ćwiczeń również były badane pod kątem wpływu na chorobę Parkinsona, w tym treningi o wysokiej intensywności i ćwiczenia aerobowe, takie jak chodzenie czy pływanie. Wykazano, że pomagają one w poprawie objawów ruchowych i opóźniają postęp choroby w krótkim okresie.
Nie jest jeszcze pewne, dlaczego ćwiczenia, a w szczególności tai chi, są tak korzystne dla osób z chorobą Parkinsona. Jednakże wiadomo z innych badań, że brak aktywności fizycznej może prowadzić do stanu zapalnego, który jest obecny w organizmach osób z chorobą Parkinsona. Przewlekłe zapalenie może prowadzić do utraty neuronów w mózgu.
Osoby uprawiające tai chi wykazują obecność markerów przeciwzapalnych we krwi. To może być jednym z wyjaśnień, dlaczego tai chi jest korzystne dla osób z chorobą Parkinsona, zmniejszając stan zapalny.
Chociaż konieczne będą dalsze badania, zwłaszcza w celu zrozumienia, czy tai chi ma korzyści również dla osób w późniejszych stadiach choroby Parkinsona, wyniki tego ostatniego badania sugerują, że tai chi może być używane jako uzupełnienie planów leczenia. Adresuje zarówno aspekty fizyczne, jak i psychiczne choroby, oferując korzyści takie jak poprawa równowagi, elastyczności i samopoczucia. Przed rozpoczęciem ćwiczeń warto jednak skonsultować się z lekarzem rodzinnym lub neurologiem.
Źródło: The Conversation
