W ostatnich badaniach skupiono się na egzoplanecie LHS 3844b, która okrąża swoją gwiazdę w zaledwie 11 godzin. Naukowcy są przekonani, że takie planety, ze względu na bliskość do swoich gwiazd, są zablokowane przez siły pływowe – zawsze ta sama strona skierowana jest w stronę gwiazdy. Oznacza to, że jedna ich część jest stale oświetlana, a druga zanurzona w ciemnościach.

LHS 3844b, będąca planetą skalistą, stanowiła idealny obiekt do zbadania tej teorii, ponieważ nie posiada atmosfery, co ułatwia analizę jej rotacji. Używając danych z teleskopu Spitzera, badacze zamodelowali jej klimat, uwzględniając różne czynniki, takie jak rotacja, nachylenie orbity czy skład powierzchni. Okazało się, że planeta ta jest prawdopodobnie zablokowana pływowo, co potwierdza teorię o stałej rotacji krótkookresowych planet skalistych.

Dodatkowo, naukowcy stwierdzili, że brak atmosfery i stałe wystawienie na promieniowanie kosmiczne może powodować ciemnienie powierzchni planet bez atmosfery. W przypadku LHS 3844b sugeruje to, że jej powierzchnia uległa zmianom pod wpływem takiego promieniowania, co może mieć wpływ na nasze rozumienie formowania się i ewolucji planet skalistych.

Źródło: The Astrophysical Journal