Księżyc, nasz najbliższy sąsiad w kosmosie, kurczy się od milionów lat, co prowadzi do pojawienia się trzęsień księżycowych i osuwisk. To zjawisko staje się poważnym wyzwaniem dla misji NASA Artemis 3, planowanej na 2026 rok, która ma na celu budowę pierwszej ludzkiej kolonii na Księżycu.

Geolodzy ostrzegają, że trzęsienia księżycowe i osuwiska mogą wpłynąć na lądowanie i bezpieczeństwo przyszłych osadników. Badania regionu południowego bieguna Księżyca, miejsca planowanego lądowania Artemis 3, ujawniły linie uskoków, które mogły wywołać silne trzęsienie księżycowe około 50 lat temu. Dane te pochodzą z sejsmometrów zabranych na Księżyc podczas misji Apollo oraz z obserwacji sondy Lunar Reconnaissance Orbiter.

Podobnie jak trzęsienia ziemi, trzęsienia księżycowe są wywoływane przez przesuwanie się uskoków, które na Księżycu powstają wskutek kurczenia się jego powierzchni. To zjawisko jest rezultatem ochładzania się wnętrza Księżyca przez ostatnie kilkaset milionów lat. Co więcej, powierzchnia Księżyca składa się z luźnych cząstek, co sprawia, że trzęsienia księżycowe mogą łatwiej prowokować osuwiska niż trzęsienia ziemi.

Badacze podkreślają, że przy planowaniu misji załogowych na Księżyc, takich jak Artemis, musimy być gotowi na możliwość, że grunt pod stopami astronautów może nie być tak stabilny, jak moglibyśmy się spodziewać. Przykładowo, ściany Krateru Shackletona, znane z obecności lodu, są podatne na osuwiska.

„To, co nas czeka na Księżycu, wymaga przygotowania do inżynierii konstrukcji lepiej odpornych na księżycową aktywność sejsmiczną lub ochrony ludzi przed niebezpiecznymi strefami,” mówi Nicholas Schmerr, geolog i jeden z badaczy. Ta wiedza jest kluczowa dla zapewnienia bezpieczeństwa astronautów, sprzętu i infrastruktury w przyszłych misjach księżycowych.

Źródło: Live Science