Możesz o tym nie wiedzieć, ale pole magnetyczne Ziemi ma ogon. Gdy wiatr słoneczny uderza w naszą planetę, pozostawia za sobą coś w rodzaju długiego cienia, który ciągnie się za Ziemią. Naukowcy nazywają ten magnetyczny ogon magnetoogonem. Zazwyczaj w magnetoogonie występują burze magnetyczne.
Jednak od kilku lat naukowcy zauważyli tajemnicę w magnetoogonie: brakującą burzę. Znaleźli ślad burzy, ale nie znaleźli samej burzy. Teraz do rozwiązania tej zagadki przystępuje misja NASA Magnetospheric Multiscale (MMS).
MMS składa się z czterech satelitów, które wystartowały na tej samej rakiecie Atlas V w 2015 roku. Od tego czasu kwartet bada magnetopauzę Ziemi, czyli granicę obszaru zdominowanego przez pole magnetyczne planety. Magnetopauza jest stale rozświetlana przez rekoneksje magnetyczne, które polegają na tym, że linie tworzące pole magnetyczne łączą się, rozpadają, a następnie ponownie łączą, tworząc błyski ciepła i energii kinetycznej. (Te rekoneksje, jeśli zachodzą w atmosferze Ziemi, mogą powodować zorze polarne).
Naukowcy nazywają te błyski subburzami. W 2017 roku MMS zauważył charakterystyczną rekoneksję magnetyczną subburzy, ale bez samej subburzy. Subburza powinna wiązać się z gwałtownymi prądami elektrycznymi i fluktuacjami pola magnetycznego, ale MMS nie zauważył żadnych z tych śladów.
„Nie badaliśmy ruchu linii pola magnetycznego na globalną skalę, więc możliwe, że ta nietypowa subburza była bardzo lokalnym zjawiskiem, które MMS akurat zaobserwował” – powiedział Andy Marshall, doktorant w Southwest Research Institute. „Jeśli nie, może to zmienić nasze rozumienie związku między rekoneksją po stronie ogonowej a subburzami”.
Przez następny rok MMS będzie mierzyć rekoneksje magnetyczne w rzeczywistym polu magnetycznym Ziemi, podczas gdy naukowcy na Ziemi będą przeprowadzać symulacje pola magnetycznego, aby zrozumieć, jak się ono zachowuje. Porównując oba wyniki, naukowcy mają nadzieję rozwiązać zagadkę, lepiej rozumiejąc precyzyjny związek między rekoneksją a zdarzeniami, które powoduje.
„Możliwe, że istnieją istotne różnice między globalnymi wzorcami konwekcji magnetoogona dla subburz i rekoneksji po stronie ogonowej bez subburzy” – dodał Marshall.
Źródło: Yahoo News