W 1916 roku Albert Einstein sformułował Teorię Względności, która do dziś stanowi fundament naszego rozumienia wszechświata. Jednym z jej postulatów jest istnienie tzw. soczewek grawitacyjnych – zjawiska, w którym masywne obiekty kosmiczne zakrzywiają i wzmacniają światło pochodzące z odległych źródeł. To zjawisko nie tylko pozwala astronomom na głębsze badanie kosmosu, ale może mieć też zastosowanie w komunikacji międzygwiezdnej.

Naukowcy takich jak Claudio Maccone i Slava Turyshev rozważają wykorzystanie soczewek grawitacyjnych naszego Słońca do nowatorskich zastosowań w astronomii oraz w poszukiwaniach pozaziemskiej inteligencji (SETI). W swoich badaniach Turyshev sugeruje, że zaawansowane cywilizacje mogłyby wykorzystać te soczewki do przesyłania energii między gwiazdami – koncepcja, która może mieć ogromne znaczenie w poszukiwaniu tzw. technosygnatur, czyli śladów technologii pozaziemskich cywilizacji.

W swojej najnowszej pracy, która jest obecnie recenzowana przed publikacją w „Physical Review D”, Turyshev z NASA’s Jet Propulsion Laboratory przedstawia ideę wykorzystania punktu fokalnego grawitacji gwiazdy do skupienia energii i przesyłania jej do innych systemów gwiezdnych. Wykorzystując narzędzia analityczne opracowane w poprzednich badaniach, naukowiec badał, jak światło może być wzmacniane w systemach z wieloma soczewkami, a następnie zastosował te metody do scenariuszy przesyłu energii laserowej w przestrzeni kosmicznej. Wyniki wskazują, że zasady wzmacniania światła są podobne do tych obowiązujących przy przesyłaniu energii, co oznacza, że oba procesy mogą wykorzystywać podobną infrastrukturę.

Przyszłość może przynieść wykorzystanie soczewek grawitacyjnych do przesyłu energii międzygwiezdnej, co otworzyłoby nowe możliwości, od eksploracji kosmosu po osadnictwo międzygwiezdne. Chociaż matematyczne podstawy tego pomysłu są solidne, przed jego realizacją stoi jeszcze wiele wyzwań. Jak podkreśla Turyshev, niezbędna jest dalsza praca nad rozwijaniem narzędzi analitycznych i modelowania różnych zjawisk, które mogą wpływać na proces przesyłu energii.

Ten przełomowy pomysł może wydawać się rodem z naukowej fantastyki, ale opiera się na solidnych podstawach naukowych i może kiedyś stać się elementem naszej kosmicznej rzeczywistości.

Źródło: Universe Today