W nowym badaniu DNA Ludwiga van Beethovena odkryto, że słynny kompozytor nie miał genetycznego predyspozycji do synchronizacji rytmicznej, co sugeruje, że nasze możliwości mogą przekraczać ograniczenia genetyczne. Zespół międzynarodowych badaczy wykazał, że talent muzyczny Beethovena znacznie wykraczał poza to, co mogłyby sugerować jego geny. Analiza ta rzuca światło na ograniczenia genetycznych prognoz i podkreśla, jak muzykalność i kreatywność są efektem złożonej interakcji różnorodnych czynników.

Zbadanie genów Beethovena, pochodzących z zachowanych kosmyków jego włosów, pozwoliło na ocenę jego poligenicznego wyniku, który okazał się zwyczajny w kontekście zdolności do synchronizacji rytmicznej – umiejętności wcześniej łączonej z ogólnymi zdolnościami muzycznymi. Wyniki nie zaskoczyły naukowców, podkreślając zarówno ograniczenia, jak i zastosowania ocen poligenicznych, szczególnie w kontekście oceny jednostek wyjątkowych, jak Beethoven.

Badacze podkreślają, że wyniki te stanowią cenną lekcję i ostrzegają przed nadmiernym poleganiem na testach genetycznych w prognozowaniu talentów muzycznych lub innych specjalnych zdolności. Dodatkowo, poprzednie badania DNA kompozytora zidentyfikowały predyspozycje genetyczne do chorób wątroby, które mogły mieć większy wpływ na jego zdrowie niż jakiekolwiek wybory życiowe.

Analiza genetyczna jest przydatna do badania ogólnych trendów w populacji, ale skupienie się na jednostce ujawnia, że wiele innych czynników, takich jak zmieniające się wpływy środowiskowe, odgrywa kluczową rolę. Debata o naturze kontra wychowanie trwa, lecz tymczasem badanie sugeruje, by nie rezygnować jeszcze z lekcji gry na pianinie, ponieważ geniusz muzyczny Beethovena dowodzi, że potencjał do wielkości może tkwić w każdym z nas.

Źródło: Cell